W 1911 r. do Doliny Roztoki zeszły potężne lawiny i odcięły drogę do schroniska. Przez kolejne lata zapomniane schronisko było obrabowywane i w 1919 r. jest w kompletnej ruinie. Budowa nowego schroniska rozpoczęła się w 1924 r. i ciągnęła się do roku 1931. Położone jest 20 minut od szczytu Kopy (1 377 m n.p.m.) i 30 minut drogi od Śnieżki. Jest to doskonałe miejsce, żeby wyruszyć na wędrówkę górną granią Karkonoszy. W pobliżu schroniska znajduje się też przejście graniczne do Czech i można odwiedzić naszych południowych sąsiadów. Schronisko PTTK "Strzecha Akademicka" Od schroniska Zamkowskiego pod ścianę jest ok 1h marszu, natomiast wspinaczka do Thery’ego zajmie 40 minut. Na kilkanaście minut przed schroniskiem można dostrzec cel dzisiejszej wycieczki, spójrzcie na zdjęcie poniżej. Chata Therygo jest najwyżej położonym schroniskiem w Tatrach i znajduje się na wysokości 2015 m. Co prawda Fast Money. Znajdź schronisko tatrzańskie schroniska schronisko | Tatry Schronisko Górskie PTTK na Polanie Chochołowskiej Największe w Tatrach schronisko górskie położone jest w Dolinie Chochołowskiej na Polanie, skąd biegną dalej liczne ... schronisko | Tatry Schronisko Górskie PTTK Murowaniec Schronisko Górskie PTTK Murowaniec położone w górnej części Doliny Suchej Wody Gąsienicowej (w jej odgałęzieniu, Dolinie Gąsienicowej), ... schronisko | Tatry Schronisko nad Morskim Okiem Schronisko Morskie Oko położone jest nad jednym z najpiękniejszych jezior tatrzańskich – Morskim Okiem, w dolinie Rybiego Potoku, w Tatrach ... schronisko | Tatry Schronisko Górskie w Dolinie Pięciu Stawów Schronisko Górskie w Dolinie Pięciu stawów jest najwyżej położonym schroniskiem w Polsce, na wysokości 1671 m Do ... schronisko | Tatry Schronisko PTTK im. Wincentego Pola w Roztoce Schronisko w Roztoce było drugim polskim schroniskiem, które powstało z inicjatywy Towarzystwa Tatrzańskiego. Budowę ... schronisko | Tatry Schronisko (herbaciarnia) w Dolinie Strążyskiej W Dolinie Strążyskiej nie ma typowego schroniska górskiego, znajduje się tam jednak całkiem spory punkt gastronomiczny – ... schronisko | Tatry Schronisko PTTK na Kalatówkach Schronisko na Kalatówkach, a raczej Hotel Górski PTTK na Kalatówkach (1189m znajduje się na polanie reglowej w Tatrach ... schronisko | Tatry Schronisko PTTK na Hali Kondratowej Schronisko PTTK na Hali Kondratowej leży na wysokości 1333 m i jest najmniejszym schroniskiem w Tatrach. Z okolic schroniska ... schronisko | Tatry Schronisko Górskie PTTK na Hali Ornak Schronisko turystyczne, które znajduje się na Małej Polance Ornaczańskiej w górnej części Doliny Kościeliskiej, w Tatrach ... schronisko | Bukowina Tatrzańska Schronisko Głodówka w Bukowinie Tatrzańskiej znajduje się na południowym stoku Cyrhli na Polanie Głodówka. Ze schroniska rozciąga się widok na 45 kilometrową panoramę Tatr. ... Schroniska w Tatrach polskich. Niezapomniany nocleg w otoczeniu gór Schroniska w Tatrach dają schronienie tym, którzy tego potrzebują. W przypadku załamania pogody, znajdziesz tu schronienie i napijesz się ciepłej herbaty. Jeśli zastanie Cię zmrok, nim zejdziesz ze szlaku, możesz spędzić tu noc. Dawniej wędrowcy szukali azylu w kolibach, altanach, szałasach albo bacówkach. Aktualnie funkcje te pełnią schroniska. Od roku 1873 utrzymywane były przez Towarzystwo Tatrzańskie, później Polskie Towarzystwo Tatrzańskie. Aktualnie na terenie TPN-u jest siedem schronisk turystycznych PTTK i jeden hotel. O każdej porze roku gotowe są przyjąć strudzonych turystów. W budynkach znajdują się stacje i punkty Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. Dyżurujący ratownicy dbają o bezpieczeństwo turystów a w razie potrzeby niosą pomoc. Wszystko co powinieneś wiedzieć o tatrzańskich schroniskach Tatrzańskie schroniska oferują nocleg i wyżywienie. Z założenia, są miejscem „schronienia” i dają dach nad głową w razie zmiany pogody, kiedy zastanie Cię zmrok oraz jeśli potrzebujesz odpocząć przed dalszą wędrówką. Dla wielu turystów są bazą wypadową w wyższe partie gór albo celem samym w sobie. Wiele osób chce poczuć klimat schroniska, które tworzą ludzie, atmosfera, ciepła herbata i wesoła muzyka. W większości schronisk, nawet jeśli wszystkie łóżka są zajęte, można nocować na tzw. glebie, czyli na podłodze, na własnej karimacie i w śpiworze. Wyjątkiem jest Schronisko PTTK Murowaniec. Warto o tym pamiętać planując swoje wycieczki. Do których schronisk w Tatrach dotrzesz z dzieckiem? Do niektórych schronisk w Tatrach dotrzesz z dzieckiem. Będzie to ciekawa wycieczka, a w schronisku będziecie mogli się zagrzać, zjeść coś ciepłego i odpocząć. Jednym z nich jest Schronisko Górskie PTTK na Polanie Chochołowskiej. Prowadzi do niego łatwy do pokonania szlak, można nawet wjechać z maluszkiem w wózku. Podobna trasa prowadzi do Schroniska PTTK „Morskie Oko”. Jest to najpopularniejsza baza noclegowa w Tatrach. W górnej części Doliny Kościeliskiej znajduje się Schronisko Górskie PTTK na Hali Ornak. Prowadzący do niego szlak nie jest długi, za to bardzo malowniczy. Do Schroniska PTTK im. Wincentego Pola w Roztoce, idąc z parkingu na Palenicy Białczańskiej dotrzecie w około 50 min. Możecie tu liczyć na miłą atmosferę i domową kuchnie. Jeśli wybierasz się w góry z kilkulatkiem, który kilka wycieczek ma już za sobą, możecie pokusić się o dojście do Schroniska PTTK Murowaniec. Wycieczka będzie dłuższa, bardziej męcząca, ale zawsze możesz wcześniej zarezerwować tam nocleg i dostarczyć więcej atrakcji małemu piechurowi. W polskich Tatrach jest jeszcze Schronisko PTTK w Dolinie Pięciu Stawów, Schronisko (herbaciarnia) w Dolinie Strążyskiej, Schronisko PTTK Kalatówki oraz Schronisko PTTK na Hali Kondratowej. Każde z nich jest warte odwiedzenia, ponieważ tworzą je ciekawi ludzie, którzy podobnie jak Ty, kochają góry. copyright © 2022 Region Tatry - wszelkie prawa zastrzeżone. Przebywając na stronie akceptujesz Politykę prywatności serwisu Region Tatry Wycieczka na Czerwone Wierchy już od dziesiątek lat zaliczana jest do tatrzańskiej klasyki. Na masyw składają się cztery szczyty: Ciemniak, Krzesanica, Małołączniak oraz Kopa Kondracka. Wędrówka grzbietem pomiędzy tymi szczytami należy do najpiękniejszych w Tatrach, a widoki, jakie rozpościerają się przed wędrowcem, obejmują Tatry Zachodnie, Tatry Wysokie, na horyzoncie dostrzec można Tatry Niżne, Beskid Żywiecki, Gorce, a nawet Małą Fatrę. Swoją nazwę zawdzięczają murawom situ skuciny porastającym zbocza. Roślina ta już latem zabarwia się na rudy kolor, na jesień czerwienieje, zaś w promieniach zachodzącego słońca wręcz „płonie”, tworząc wdzięczną scenerię. Czerwone Wierchy leżą w Głównej Grani Tatr. Granią tą wytyczono czerwony szlak turystyczny, który – zaliczywszy Wierchy – wiedzie dalej przez Suche Czuby na Kasprowy Wierch i przez Beskid oraz Przełęcz Liliowe wspina się na Świnicę. Biegnie tędy również granica polsko-słowacka, więc lepiej zaopatrzyć się nie tylko w niezbędne dokumenty, ale też stosowne ubezpieczenie. W warunkach letnich trasa przez Czerwone Wierchy należy do łatwych. Można rzec, iż to wysokogórski spacer. Kopulaste szczyty są szerokie i łagodne, a ścieżka pomiędzy nimi pozbawiona jest jakichkolwiek trudności technicznych. Jednakże, cała zabawa ma miejsce powyżej 2000 m co oznacza, iż najpierw trzeba włożyć spory wysiłek, by wyleźć na grań i potem móc cieszyć się genialną wędrówką. Innymi słowy – bez kondycji nie podchodź. No chyba, że lubisz wyrywać się zza biurka i od razu pędzić ku palpitacjom serca. Czerwone Wierchy są z pozoru niegroźne, lecz w rzeczywistości mają swoje ciemne oblicze. Na północną stronę opadają stromymi ścianami, które niejednego turystę zawiodły na śmierć. W razie niepogody dość często dochodziło tu do pobłądzeń – szeroki grzbiet zachęcał do poszukiwania zagubionej we mgle czy kurniawie drogi, niestety teren dość szybko zamienia się w niezwykle niebezpieczne urwiska. Doskonale widać je z Przysłopu Miętusiego czy choćby z Gubałówki. . ______________ Poniżej opis szlaku od Ciemniaka na Przełęcz pod Kopą Kondracką, omówienie szlaków dojściowych na Czerwone Wierchy oraz propozycje wycieczek. CZERWONE WIERCHYSZLAKI DOPROWADZAJĄCE NA GRAŃ CZERWONYCH WIERCHÓWOPIS SZLAKU PRZEZ CZERWONE WIERCHYPROPOZYCJE 11 WYCIECZEK NA CZERWONE WIERCHYINFORMACJE PRAKTYCZNE CZERWONE WIERCHY Czerwone Wierchy z Krywania Czerwone Wierchu widziane od północy, a dokładnie z Beskidu ponad Witowem . SZLAKI DOPROWADZAJĄCE NA GRAŃ CZERWONYCH WIERCHÓW . ZIELONY SZLAK NA CIEMNIAK PRZEZ DOLINĘ TOMANOWĄ – 5 h, 1340 m ↑ To zdecydowanie najdłuższy i najrzadziej wybierany szlak na grań Czerwonych Wierchów. Zaczyna się w Kirach i prowadzi przez całą Dolinę Kościeliską. Tuż przed schroniskiem na Hali Ornak skręca ku urokliwej Dolinie Tomanowej. Z czasem otwierają się bardzo atrakcyjne widoki na Tatry Zachodnie z charakterystycznym Kominiarskim Wierchem na czele. Szlak pozbawiony jest trudności, lecz szczególną ostrożność należy zachować podczas trawersowania Czerwonego (nie tylko z nazwy) Żlebu, w którym lubią zalegać stare płaty śniegu. Zielone znaki doprowadzają nas do Chudej Przełączki, gdzie napotykamy czerwony szlak przez Adamicę i wraz z nim osiągamy wierzchołek. Zielony szlak na Ciemniak . CZERWONY SZLAK NA CIEMNIAK PRZEZ ADAMICĘ – 4 h 30 min, 1200 m ↑ Szlak jest długi i mozolny. Zaczyna się na Cudakowej Polanie w Dolinie Kościeliskiej (z Kir 20 min), po czym wbija się na zalesiony grzbiet, zwany Adamicą, będący zakończeniem długiego ramienia, opadającego z Ciemniaka na północy zachód. W zasadzie będziemy cały czas piąć się wspomnianym grzbietem, sukcesywnie zdobywając kolejne metry w pionie. Na Chudej Przełączce napotykamy zielony szlak przez Dolinę Tomanową i wraz z nim osiągamy wierzchołek. Czerwony szlak w rejonie Chudej Przełączki . NIEBIESKI SZLAK NA MAŁOŁĄCZNIAK PRZEZ KOBYLARZOWY ŻLEB – 4 h, 1200 m ↑ To najbardziej oryginalny i najtrudniejszy szlak wyprowadzający na grzbiet Czerwonych Wierchów. Zaczyna się w Groniku u wylotu Doliny Małej Łąki i w pierwszym etapie doprowadza na Przysłop Miętusi, skąd doskonale widać północne zerwy Małołączniaka, Krzesanicy oraz Ciemniaka. Niebieski szlak wbija się w te ściany Kobylarzowym Żlebem i forsuje napotkany próg skalny (trudności umiarkowane). Dla większego bezpieczeństwa zamontowano tu ciąg łańcuchów. Dalej szlak kluczy grzbietem wśród traw, racząc nas arcyciekawym spojrzeniem na Giewont. Ze względu na skalne trudności, szlak ten lepiej nadaje się do podchodzenia aniżeli schodzenia. Łańcuchy w Kobylarzowym Żlebie . ŻÓŁTY SZLAK NA KOPĘ KONDRACKĄ PRZEZ DOLINĘ MAŁEJ ŁĄKI – 4 h, 1100 m ↑ Żółty szlak zaczyna się w Groniku u wylotu Doliny Małej Łąki i w pierwszym etapie doprowadza na Wielką Polanę Małołącką z interesującym widokiem na Giewont oraz urwiska Małołączniaka. Powyżej polany szlak wbija się w żleb, po czym doprowadza nas do Kondrackiej Przełęczy, gdzie otwiera się szersza panorama. Część ścieżki tworzą przyjemne zakosy z kamiennych stopni, lecz spore fragmenty trasy są mało wygodne (przez piargi, kruchy stok, strugi wody zalewające ścieżkę, śliskie skały). Z tego powodu szlak będzie na pewno wygodniejszy do wejścia niż do schodzenia. Ostatni etap to godzinne podejście grzbietem na Kopę Kondracką (bez trudności). Żółty szlak z Przełęczy Kondrackiej na Kopę Kondracką. Po prawej Małołączniak. . NIEBIESKI I ZIELONY SZLAK NA PRZEŁĘCZ POD KOPĄ KONDRACKĄ PRZEZ DOLINĘ KONDRATOWĄ – 3 h, 900 m ↑ Z Kuźnic idziemy za niebieskimi znakami do schroniska na Hali Kondratowej, mijając po drodze widokową Polanę Kalatówki. Następnie przerzucamy się na zielony szlak, który zaczyna się przy schronisku i serią zakosów wspina ku Przełęczy pod Kopą Kondracką. Szlak pozbawiony jest trudności, w dużej mierze składa się z wygodnych, kamiennych stopni. To najłagodniejsza, najłatwiejsza i najszybsza opcja, by dostać się na Czerwone Wierchy. Wejście od przełęczy na szczyt Kopy Kondrackiej pozbawione jest trudności i zajmie ledwie kwadrans. Zielony szlak wiodący przez Halę Kondracką . OPIS SZLAKU PRZEZ CZERWONE WIERCHY . TRASA: CIEMNIAK – KRZESANICA – MAŁOŁĄCZNIAK – KOPA KONDRACKA – PRZEŁĘCZ POD KOPĄ KONDRACKĄ SZLAK: czerwony CZAS: 1 h 30 min (średni czas przejścia bez odpoczynków) SUMA PODEJŚĆ: 190 m SUMA ZEJŚĆ: 420 m TRUDNOŚCI: Brak trudności i sztucznych ułatwień. . Wędrówkę czerwonym szlakiem rozpoczynamy na Ciemniaku (2096 m), najbardziej na zachód wysuniętym szczytem w masywie Czerwonych Wierchów. Rozciąga się stąd szeroka panorama na Tatry Zachodnie, ale uwagę i tak kradnie północna ściana Krzesanicy, opadająca do Doliny Mułowej. Efektowne urwisko idealnie obnaża zdradliwe oblicze Czerwonych Wierchów. Z Ciemniaka schodzimy na płytką Mułową Przełęcz (2067 m), by w 10 minut podejść na Krzesanicę (2122 m) – najwyższy szczyt Czerwonych Wierchów. Niewielka różnica wysokości zachęca do szybkiego przeskoku z jednego wierzchołka na drugi, jednakże właśnie na tym odcinku ścieżka wiedzie dość blisko krawędzi, toteż należy zachować szczególną ostrożność, zwłaszcza jeśli występują płaty śniegu czy oblodzenia. Krzesanicę ozdabiają charakterystyczne kamienne kopczyki, które stanowią wdzięczny temat fotograficzny, natomiast wiosną kwitnie tu nietuzinkowej urody pełnik alpejski. Wygodny chodnik sprowadza nas szerokim zboczem na rozległą Litworową Przełęcz (2037 m), po chwili znów dźwiga się osiągając Małołączniak (2096 m). Ze względu na centralne położenie w masywie, to właśnie Małołączniak może pochwalić się najokazalszą panoramą. Przed nami Kopa Kondracka (2005 m) – najniższy szczyt w grupie Czerwonych Wierchów i zarazem najbardziej popularny za sprawą połączenia szlakowego z Giewontem. Kopa Kondracka oddzielona jest od Małołączniaka Małołącką Przełęczą (1929 m), dość nisko osadzoną w grani, co wymusza najpierw śmiałe zejście z jednego szczytu, a potem solidne podejście na kolejny. Z Kopy Kondrackiej obniżamy się szerokim grzbietem na Przełęcz pod Kopą Kondracką (1863 m). Możemy skierować się do schroniska na Hali Kondratowej i dalej do Kuźnic bądź kontynuować wycieczkę czerwonym szlakiem graniowym przez Suche Czuby, by dojść na Kasprowy Wierch. Z Ciemniaka na Tatry Zachodnie Zbliżenie w kierunku słowackiej części Tatr Zejście na Mułową Przełęcz Ściana Krzesanicy z Mułowej Przełęczy Na Krzesanicy Kopczyki z widokiem na Krywań Zbliżenie na Tatry Wysokie. Na pierwszym planie kopulaste Kopy Liptowskie przypominające Tatry Zachodnie. Krzesanica z Litworowej Przełęczy Małołączniak z Litworowej Przełęczy Narozległym szczycie Małołączniaka. W tle Babia Góra. Panorama z lewej Giewont, na wprost Kopa Kondracka, a w tle Tatry Wysokie Z Giewontem Kopa Kondracka Małołączniak spod Kopy Kondrackiej Giewont z Kopy Kondrackiej Zejście z Kopy Kondrackiej na Przełęcz pod Kopą Kondracką Z Kopy Kondrackiej w stronę Kasprowego i Tatr Wysokich . PROPOZYCJE 11 WYCIECZEK NA CZERWONE WIERCHY . Duża liczba szlaków dojściowych sprawia, iż można namnożyć sporo wariantów wycieczek w tym rejonie. Wiele z tras jest dosyć długich, jednakże z doświadczenia wiem, iż można sporo urwać z czasów przedstawionych na tabliczkach szlakowych. Moim ulubionym jest połączenie Czerwonych Wierchów z Suchymi Czubami, co daje naprawdę długą wędrówkę widokową granią. Poniżej przedstawiam 11 propozycji wycieczek na Czerwone Wierchy. . 1. PĘTLA NA CIEMNIAK Trasa: Kiry – Adamica – Chuda Przełęczka – Ciemniak – Chuda Przełęczka – Dolina Tomanowa – Schronisko na Hali Ornak – Kiry Start i metach w Kirach: dojazd busem z Zakopanego (5 zł); na upartego można też dojść Ścieżką pod Reglami z centrum Zakopanego w ok. 2 h 30 min; parking dla zmotoryzowanych (25 zł) Szlaki: zielony, czerwony, zielony Czas: 8 h Dystans: 18,5 km Suma podejść: 1350 m Suma zejść: 1350 m Mapa Klasyczna pętla wokół Ciemniaka, ukazująca uroki Tatr Zachodnich oraz Doliny Kościeliskiej. Wycieczka bez trudności, z jednym czujnym miejscem, tj. trawersem Czerwonego Żlebu. Schronisko na Hali Ornak umożliwia rozpoczęcie i zakończeniu wycieczki właśnie w tym miejscu. . 2. Z MAŁOŁĄCZNIAKA DO DOLINY KONDRATOWEJ Trasa: Gronik – Przysłop Miętusi – Małołączniak – Kopa Kondracka – Przełęcz pod Kopą Kondracką – Schronisko na Hali Kondratowej – Kalatówki – Kuźnice Start w Groniku: dojazd busem z Zakopanego kosztuje 4 zł; dojście z Zakopanego Ścieżką pod Reglami zajmie ok. 1 h 30 min; parking dla zmotoryzowanych (25 zł) Meta w Kuźnicach: dojazd busem do Zakopanego (3 zł); dojście do centrum Zakopanego zajmie ok. 45 min Szlaki: niebieski, czerwony, zielony, niebieski Czas: 7 h 30 min Dystans: 14 km Suma podejść: 1300 m Suma zejść: 1200 m Mapa Najkrótsza ze wszystkich opcji. Ze względu na trudności niebieskiego szlaku, lepiej zrealizować wycieczkę w opisanym kierunku – zawsze łatwiej jest wchodzić trudniejszym, skalistym terenem aniżeli schodzić. W tym przypadku do zejścia używamy łatwego i wygodnego chodnika do Doliny Kondratowej. Po trudach wycieczki odpocząć możemy w schronisku na Hali Kondratowej bądź na Polanie Kalatówki. . 3. Z MAŁOŁĄCZNIAKA DO DOLINY TOMANOWEJ Trasa: Kiry – Przysłop Miętusi – Małołączniak – Krzesanica – Ciemniak – Dolina Tomanowa – Schronisko na Hali Ornak – Kiry Start i meta w Kirach: dojazd busem z Zakopanego (5 zł); na upartego można też dojść Ścieżką pod Reglami z centrum Zakopanego w ok. 2 h 30 min; parking dla zmotoryzowanych (25 zł) Szlaki: czarny, czerwony, niebieski, czerwony, zielony Czas: 9 h Dystans: 21 km Suma podejść: 1600 m Suma zejść: 1600 m Mapa Bardzo różnorodna wycieczka, bowiem najpierw niebieski szlak przeprowadza nas przez drapieżną scenerię północnych ścian masywu, by po przejściu graniówki obniżyć się zieloną i spokojną Doliną Tomanową. Warto zauważyć, że szlak zaczyna się i kończy w Kirach, a na Przysłop Miętusi docieramy mało uczęszczanym, czerwonym szlakiem przez Staników Żleb. . 4. Z MAŁOŁĄCZNIAKA NA ŚWINICKĄ PRZEŁĘCZ Trasa: Gronik – Przysłop Miętusi – Małołączniak – Kopa Kondracka – Suche Czuby – Kasprowy Wierch – Beskid – Liliowe – Świnicka Przełęcz – Hala Gąsienicowa – Kuźnice Start w Groniku: dojazd busem z Zakopanego kosztuje 4 zł; dojście z Zakopanego Ścieżką pod Reglami zajmie ok. 1 h 30 min; parking dla zmotoryzowanych (25 zł) Meta w Kuźnicach: dojazd busem do Zakopanego (3 zł); dojście do centrum Zakopanego zajmie ok. 45 min Szlaki: niebieski, czerwony, czarny, niebieski Czas: 11 h Dystans: 22 km Suma podejść: 1900 m Suma zejść: 1800 m Mapa Na grań Czerwonych Wierchów wydostajemy się niebieskim szlakiem przez Przysłop Miętusi i Kobylarzowy Żleb, który pokonujemy za pomocą łańcuchów. Z Małołączniaka kierujemy się na Kopę Kondracką i kontynuujemy wędrówkę granią przez Suche Czuby (niewielkie trudności skalne), Kasprowy Wierch, Beskid i Przełęcz Liliowe aż na Świnicką Przełęcz. Do Murowańca schodzimy czarnym szlakiem przez pełną uroku Zieloną Dolinę Gąsienicową. Do Kuźnic wracamy niebieskim szlakim przez Boczań bądź żółtym przez Jaworzynkę. Trasa przeprowadza nas przez granicę Tatr Zachodnich i Wysokich, ukazując po drodze krajobrazy charakterystyczne dla tych rejonów. . 5. GRANIĄ CZERWONYCH WIERCHÓW – ŁATWA KLASYKA Trasa: Kiry – Adamica – Ciemniak – Krzesanica – Małołączniak – Kopa Kondracka – Przełęcz pod Kopą Kondracką – Schronisko na Hali Kondratowej – Kalatówki – Kuźnice Start w Kirach: dojazd busem z Zakopanego (5 zł); na upartego można też dojść Ścieżką pod Reglami z centrum Zakopanego w ok. 2 h 30 min; parking dla zmotoryzowanych (25 zł) Meta w Kuźnicach: dojazd busem do Zakopanego (3 zł); dojście do centrum Zakopanego zajmie ok. 45 min Szlaki: zielony, czerwony, zielony, niebieski Czas: 8 h 30 min Dystans: 15,5 km Suma podejść: 1400 m Suma zejść: 1300 m Mapa Klasyczna i łatwa trasa, przeprowadzająca nas przez wszystkie szczyty w masywie Czerwonych Wierchów. Świetna propozycja na pierwsze spotkanie z tą częścią Tatr. Na całej długości pozbawiona jest jakichkolwiek trudności, wymaga jedynie przygotowania kondycyjnego. Łatwiej zrealizować tę wycieczkę w omawianym kierunku, gdyż bardziej stromy szlak pokonujemy na początku, schodzimy zaś łagodną ścieżką ku schronisku w Dolinie Kondratowej. . 6. Z CZERWONYCH WIERCHÓW PRZEZ SUCHE CZUBY NA KASPROWY Trasa: Kiry – Dolina Kościeliska – Schronisko na Hali Ornak – Dolina Tomanowa – Ciemniak – Krzesanica – Małołączniak – Kopa Kondracka – Suche Czuby – Kasprowy Wierch – Kuźnice Start w Kirach: dojazd busem z Zakopanego (5 zł); na upartego można też dojść Ścieżką pod Reglami z centrum Zakopanego w ok. 2 h 30 min; parking dla zmotoryzowanych (25 zł) Meta w Kuźnicach: dojazd busem do Zakopanego (3 zł); dojście do centrum Zakopanego zajmie ok. 45 min Szlaki: zielony, czerwony, zielony Czas: 10 h 15 min Dystans: 25 km Suma podejść: 1900 m Suma zejść: 1800 m Mapa Długa trasa, wymagająca wczesnej pobudki. Zaczynamy od przejścia całej Doliny Kościeliskiej, która o poranku jest niemal pusta, więc z łatwością prezentuje cały swój urok. Przy schronisku obieramy zielony szlak na Ciemniak przez Dolinę Tomanową, po czym zdobywamy pozostałe szczyty w masywie Czerwonych Wierchów. Następnie, wciąż trzymając się blisko grani, przechodzimy przez Suche Czuby na Kasprowy Wierch. Do Kuźnic schodzimy szlakiem przez Myślenickie Turnie. Trasę można znacznie skrócić, korzystając z kolejki PKL. Niewielkie trudności napotkamy trawersując Suche Czuby (szczegóły opis szlaku wraz ze zdjęciami w linku), poza tym wycieczka jest bezproblemowa i niezwykle atrakcyjna widokowo. . 7. GRANIĄ TATR ZACHODNICH Trasa: Kiry – Ciemniak – Krzesanica – Małołączniak – Kopa Kondracka – Suche Czuby – Kasprowy Wierch – Beskid – Liliowe – Hala Gąsienicowa – Kuźnice Start w Kirach: dojazd busem z Zakopanego (5 zł); na upartego można też dojść Ścieżką pod Reglami z centrum Zakopanego w ok. 2 h 30 min; parking dla zmotoryzowanych (25 zł) Meta w Kuźnicach: dojazd busem do Zakopanego (3 zł); dojście do centrum Zakopanego zajmie ok. 45 mi. Szlaki: zielony, czerwony, zielony, żółty, niebieski, żółty Czas: 11 h Dystans: 21,5 km Suma podejść: 1850 m Suma zejść: 1750 m Mapa Kolejna propozycja łącząca Czerwone Wierchy z Suchymi Czubami. Tym razem zamiast schodzić z Kasprowego Wierchu do Kuźnic, podążymy za czerwonym szlakiem aż na Przełęcz Liliowe, która oddziela Tatry Zachodnie od Wysokich. W ten sposób gwarantujemy sobie długą wędrówkę Główną Granią Tatr Zachodnich. Z Liliowego schodzimy licznymi zakosami (bez trudności) na Halą Gąsienicową, następnie do Kuźnic przez Jaworzynkę. Ze względu na dłuższą wędrówkę granią, proponuję wejść na Ciemniak czerwonym szlakiem przez Adamicę, który jest nieco krótszy od zielonego przez Dolinę Tomanową. . 8. CZERWONE WIERCHY PLUS REGLE Trasa: Gronik – Przysłop Miętusi – Zahradziska – Ciemniak – Krzesanica – Małołączniak – Kopa Kondracka – Przełęcz Kondracka – Wielka Polana Małołącka – Gronik Start i meta w Groniku: dojazd busem z Zakopanego kosztuje 4 zł; dojście z Zakopanego Ścieżką pod Reglami zajmie ok. 1 h 30 min; parking dla zmotoryzowanych (25 zł) Szlaki: niebieski, czarny, czerwony, żółty Czas: 9 h 45 min Dystans: 18 km Suma podejść: 1600 m Suma zejść: 1600 m Mapa Wycieczka łączy wędrówkę grzbietem Czerwonych Wierchów z marszem u ich podnóży. Odcinek trasy prowadzi czarno znakowaną Ścieżką nad Reglami, która przecina 2 miejsca z genialnymi widokami na zerwy północnych ścian Czerwonych Wierchów: Przysłop Miętusi oraz Wielką Polanę Małołącką. Opisane panoramy z tych miejsc zobaczysz we wpisie: Z Regli na Halę Stoły. Mając pewną kondycję można wydłużyć tę wycieczkę na dwa sposoby: wchodząc na Ciemniak zielonym szlakiem bądź schodząc z Kopy Kondrackiej do Doliny Kondratowej, dokładając tym samym do marszruty Kalatówki, Sarnią Skałę oraz Polanę Strążyską. Druga opcja jest bardzo wymagająca z uwagi na duże przewyższenia. . 9. Z GIEWONTU NA CZERWONE WIERCHY Trasa: Gronik – Dolina Małej Łąki – Kondracka Przełęcz – Giewont – Kondracka Przełęcz – Kopa Kondracka – Małołączniak – Krzesanica – Ciemniak – Dolina Tomanowa – Schronisko na Hali Ornak – Kiry Start w Groniku: dojazd busem z Zakopanego kosztuje 4 zł; dojście z Zakopanego Ścieżką pod Reglami zajmie ok. 1 h 30 min; parking dla zmotoryzowanych (25 zł) Meta w Kirach: dojazd busem do Zakopanego (5 zł); na upartego można też dojść Ścieżką pod Reglami do centrum Zakopanego w ok. 2 h 30 min; parking dla zmotoryzowanych (25 zł) Szlaki: żółty, niebieski, żółty, czerwony, zielony Czas: 9 h 45 min Dystans: 22,5 km Suma podejść: 1700 m Suma zejść: 1700 m Mapa Żółty szlak na Kondracką Przełęcz jest chwilami kruchy i mało wygodny, ale tak naprawdę trudności techniczne występują dopiero w kopule szczytowej Giewontu. W linku znajdziesz szczegółowy opis szlaków na Giewont. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, by wierzchołek Śpiącego Rycerza po prostu pominąć i od razu skierować się ku Kopie Kondrackiej – nie dość, że zaoszczędzamy godzinę czasu, to otrzymujemy w zasadzie łatwą i ciekawą wycieczkę na grań Czerwonych Wierchów. Zarówno żółty szlak na Kopę Kondracką, jak i zielony na Ciemniak są najrzadziej wykorzystywanymi drogami dojściowymi spośród wszystkich opcji. . 10. Z CZERWONYCH WIERCHÓW PRZEZ GIEWONT DO ZAKOPANEGO Trasa: Kiry – Adamica – Ciemniak – Krzesanica – Małołączniak – Kopa Kondracka – Przełęcz Kondracka – Giewont – Przełęcz w Grzybowcu – Polana Strążyska – Zakopane Start w Kirach: dojazd busem z Zakopanego (5 zł); na upartego można też dojść Ścieżką pod Reglami z centrum Zakopanego w ok. 2 h 30 min; parking dla zmotoryzowanych (25 zł) Meta w Zakopanem u wylotu Doliny Strążyskiej: spacer do centrum Zakopanego zajmie ok. 35 min, możemy także skorzystać z busa Szlaki: zielony, czerwony, żółty, niebieski, czerwony Czas: 9 h Dystans: 17 km Suma podejść: 1600 m Suma zejść: 1600 m Mapa Na Ciemniak wchodzimy klasycznie, czyli czerwonym szlakiem przez Adamicę, po czym zdobywamy pozostałe szczyty w masywie Czerwonych Wierchów. Z Kopy Kondrackiej kierujemy się na północ, prosto w objęcia Śpiącego Rycerza. Proponuję zejście czerwonym szlakiem przez Dolinę Strążyską do Zakopanego, jednakże można też wykorzystać pozostałe ścieżki i zejść z Giewontu do Gronika przez Dolinę Małej Łąki (szlak żółty) bądź do Kuźnic przez Dolinę Kondratową (szlak niebieski). Opis szlaków na Giewont w linku powyżej. . 11. OD SCHRONISKA DO SCHRONISKA Trasa: Schronisko na Hali Ornak – Dolina Tomanowa – Ciemniak – Krzesanica – Małołączniak – Kopa Kondracka – Suche Czuby – Kasprowy Wierch – Beskid – Liliowe – Murowaniec Start: Schronisko na Hali Ornak Meta: Murowaniec na Hali Gąsienicowej Szlaki: zielony, czerwony, zielony, żółty Czas: 8 h Dystans: 17 km Suma podejść: 1600 m Suma zejść: 1200 m Mapa Jeśli preferujesz wędrówkę od schroniska do schroniska, to polecam przejście Główną Granią Tatr Zachodnich od Ciemniaka po Przełęcz Liliowe, która stanowi granicę z Tatrami Wysokimi. Idąc w tym kierunku, najpiękniejsze panoramy masz przed sobą. Do schroniska na Hali Ornak dojdziesz ze schroniska na Polanie Chochołowskiej. Najbardziej widokową opcją będzie podejście Jarząbczą Doliną przez Trzydniowiański i Kończysty na Starorobociański Wierch, z którego zejdziemy na widokowy grzbiet Ornaku, a dalej przez Iwaniacką Przełęcz do schroniska na Hali Ornak. Trasa ta zajmie 8 h, a jej dokładny opis wraz z panoramami znajdziesz we wpisie Starorobociański Wierch – opis szlaku. Z Murowańca aż prosi się, by dojść do schroniska w Dolinie Pięciu Stawów, przy czym tu już mamy zatrzęsienie opcji, a wszystkie one przecinają słynną Orlą Perć. Najłatwiejsze będzie przeprawienie się przez Krzyżne (szlak żółty). Przejście zarówno przez Zawrat, jak i Kozią Przełęcz to już wyższa szkoła jazdy i wymaga pewnego stąpania w trudnym, skalnym terenie. Bardzo atrakcyjną opcją było również wejście na Świnicę przez Świnicką Przełęcz i zejście do Piątki przez Zawrat, niestety szlak pomiędzy Świnicą a Zawratem jest zamknięty do odwołania z powodu obrywu. Pozostaje wirtualna wycieczka: Świnica przez Zawrat. Z Murowańca można przejść także do schroniska w Dolinie Roztoki bądź do schroniska nad Morskim Okiem. Wystarczy skierować się na zielony szlak prowadzący na Gęsią Szyję. Z Równi Waksmundzkiej czerwony szlak zaprowadzi nas prosto do Morskiego Oka. Możemy też wybrać opcję przez Rusinową Polanę. .. INFORMACJE PRAKTYCZNE . Wstęp na teren Tatrzańskiego Parku Narodowego kosztuje 7 zł. Bilet ulgowy to koszt 3,5 zł. Szlak prowadzi wzdłuż granicy. W razie wypadku może zostać wezwany słowacki HZS, warto więc zadbać o stosowne ubezpieczenie, gdyż na Słowacji ratownictwo górskie jest płatne. Kolejka na Kasprowy kosztuje 75 zł w jedną stronę. Aktualne ceny i rozkład kursowania kolejki znajdziesz na stronie Czerwone Wierchy od północnej strony podcięte są urwiskami, więc nie należy zbaczać w wytyczonego szlaku. Podczas złej pogody i słabej widoczności można zgubić ścieżkę. W razie pobłądzenia nie wolno opuszczać grzbietu i schodzić w nieznane ze względu na wspomniane już strome ściany. Grzbiet Czerwonych Wierchów najbardziej lubię pokonywać od Ciemniaka ku Kopie Kondrackiej. W ten sposób najciekawsze widoki ma się przed sobą. Zielony szlak przez Dolinę Tomanową (do Chudej Przełęczki) jest zamknięty zimą ze względu na wysokie ryzyko zejścia lawin! . Górskie pozdro Madzia / Wieczna Tułaczka . . Topografia Tatry Schroniska Schronisko Zamkovskiego Schronisko Zamkovskiego Schronisko Zamkovskiego (słow. Zamkovského chata, Zamka) – tatrzańskie schronisko położone na wysokości 1467 m w słowackiej części Tatr Wysokich, w dolnej części Doliny Małej Zimnej Wody (Malá Studená dolina). Historia Budowniczym schroniska był István Zamkovszky (Štefan Zamkovský) – węgiersko-słowacki fotograf, nosicz, taternik, a w latach 1936–1942 jeden z chatarów Schroniska Téryego. Prywatny obiekt powstał jako dwukondygnacyjne budynek, w którym na parterze znalazło się miejsce dla kuchni, jadalni i mieszkania gospodarza, na piętrze zaś zlokalizowano pokoje dla gości. Środki na zakup gruntu oraz wzniesienie obiektu pochodziły głównie z oszczędności żony Zamkovszkiego, Ludmili Lukášovej (córki praskiego przemysłowca). Większość prac budowlanych wykonywał sam Zamkovszky przy wsparciu przyjaciół, którzy pomagali mu także finansowo. Prace rozpoczęły się w 1942 roku, a już rok później obiekt został oddany do użytku. Schronisko nie otrzymało oficjalnej nazwy, jednak potocznie nazywane było od nazwiska prowadzącego je właściciela. W czasie II wojny światowej w schronisku ukrywały się osoby poszukiwane przez władze, w tym rodziny partyzantów. Po jej zakończeniu i komunistycznym przewrocie, do jakiego doszło w Czechosłowacji w lutym 1948, schronisko znacjonalizowano. W 1951 roku obiekt przejęło państwowe przedsiębiorstwo Slovakotour, nadając mu imię kpt. Jána Nálepki, niezwiązanego z Tatrami partyzanta, który po opuszczeniu szeregów słowackiego wojska i przejściu na stronę Armii Czerwonej zginął w 1943 roku w Owruczu na Ukrainie. Sam Zamkovszky został przez komunistyczne władze niesłusznie uznany za uczestnika „aryzacji” (przejmowania mienia żydowskiego; w tym przypadku pensjonatu Karpatia w Tatrzańskiej Leśnej), za co w 1952 roku otrzymał zakaz wstępu na teren Tatr. Po kolejnych zmianach ustrojowych, w marcu 1991 roku rada miasta Wysokie Tatry z inicjatywy Júliusa Andrášego oraz Ivana Bohuša sr przyjęła dla schroniska odwołującą się do jego pierwotnego właściciela nazwę Zamkovského chata. Powstała w tym samym czasie z inicjatywy kół byłego Klubu Słowackich Turystów i Narciarzy spółka Slovenské Karpaty wkrótce objęła także zarząd nad schroniskiem Zamkovskiego. Niedługo później spadkobiercy pierwszego właściciela (wnuk Stano Tichý) rozpoczęli starania o jej restytucję. Zwrot wysłużonego budynku nastąpił na początku 1993 roku. Nowym chatarem został Laco Kulanga, którego trzy lata później zastąpiła Jana Kalinčíková. Po siedmiu latach gospodarowania, w 2003 roku Kalinčíková odkupiła schronisko od rodziny Zamkovszkiego. Współczesność Gospodarzem schroniska jest Jana Kalinčíková. Schronisko dysponuje 25 miejscami noclegowymi (23 łóżka i dwie dostawki) w sześciu pokojach (trzy czteroosobowe, jeden pięcioosobowy, trzy dwuosobowe). W razie konieczności dodatkowe miejsca noclegowe oferowane są na podłodze poddasza. Obiekt wyposażony jest w toalety i prysznice z ciepłą wodą. Za produkcję prądu odpowiada oddana do użytku w 1989 roku mała elektrownia wodna, która zastąpiła używany wcześniej agregat napędzany ropą naftową. W lataach 2019–2020 wybudowano nową oczyszczalnie ścieków, zastępując dotychczasową powstałą w 1996 roku. Do schroniska nie prowadzi droga kołowa, zaopatrywane jest przez nosiczów. Ściany jadalni ozdobione są fotografiami Istvána Zamkovszkiego i obiektu z czasu jego budowy oraz pierwszych lat działalności. Szlaki turystyczne – kilkadziesiąt metrów na południe od schroniska przebiega znakowana czerwono Magistrala Tatrzańska, prowadząca ze Smokowieckiego Siodełka (Hrebienok) obok Rainerowej Chatki do Schroniska Zamkovskiego i dalej do Schroniska Łomnickiego. Czas przejścia z Siodełka do Schroniska Zamkovskiego: 1 h w obie strony Czas przejścia od Schroniska Zamkovskiego nad Łomnicki Staw: 1 h, z powrotem 45 min – przy schronisku rozpoczyna się zielony szlak, prowadzący Doliną Małej Zimnej Wody do Schroniska Téryego i dalej na Lodową Przełęcz. Czas przejścia od Schroniska Zamkovskiego do Schroniska Téryego: 1:45 h, ↓ 1:20 h Uwagi

od schroniska do schroniska tatry